Dag bezoeker van www.sint-juliaan.be.
Wees welkom, kom binnen en zet je 😉

Misschien ben je wel benieuwd naar wat op deze website zal verschijnen, waarom en wie er achter zit?
Ik probeer er hier wat uitleg over te geven…

Ik ben Robert Missinne, bijna een raséchte Sintjeliensnaere.  Ik ben in het dorp komen wonen toen ik drie maand oud was en ben er blijven wonen.  Ik ken het dorp dus wel een beetje.
Mijn ouders waren inwijkelingen, ik mis dus wel wat voorkennis, in tegenstelling tot mijn schoonouders die wel beiden van Sintjeliens waren.

Ik ben al mijn hele leven geïnteresseerd in de geschiedenis van de streek.  Die is natuurlijk erg bepaald geweest door de Eerste Wereldoorlog.  Misschien ben ik daardoor wel wat geschiedkundig misvormd 😉
Het begon al in mijn kinderjaren toen er nog teruggekeerden van na de oorlog in leven waren.  Die vertelden verhalen, bv. over onderaardse gangen.  En wat doe je dan als kind?  Je neemt de spade uit je vaders kotje en je gaat op zoek…
Ik heb zelf nooit zo’n tunnel ontdekt (gelukkig maar), maar wat we wel vonden op de velden, was oorlogsmunitie: veel loodjes, soms ook geweerpatronen, geregeld een obus en nu en dan ook wat handgranaten.
Over de handgranaten en de obussen wisten we dat we daarmee voorzichtig moesten zijn en die aan de kant moesten leggen.
Maar van de geweerpatronen wisten we dat we met de kruitstaafjes of het kruitpoeder er in, mooi onze naam konden laten branden op een steen.  We wisten ook dat, als we die in een vuurtje gooiden, we de kogel op die patroon konden laten afvuren.  Dat was al iets gevaarlijker, dat deden we dus niet zoveel.
Een andere favoriete bezigheid was de loodjes die we niet verkocht kregen aan de schroothandelaar, laten smelten in een conservenblik om met het gesmolten lood figuurtjes te gieten…
Zelf hebben we het geluk om géén oorlog te hebben meegemaakt in onze kinderjaren, maar we wisten er toch wel een en ander over 🙂

Voilà, hier heb je dus al een aanzet.  De rest volgt later!